mgr Justyna Kupper – jestem absolwentką kierunku logopedii ze specjalnością neurologopedyczną oraz wczesnej interwencji logopedycznej , który był realizowany na Uniwersytecie Gdańskim oraz Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Jestem certyfikowanym terapeutą miofunkcjonalnym wg metody Anity Kittel. Ukończyłam III-stopniowy kurs Stosowanej Analizy Zachowania w terapii dzieci z zaburzeniami
ze spektrum autyzmu, a także  szereg szkoleń z zakresu komunikacji alternatywnej i wspomagającej
m.in. z Makatonu oraz MÓWika.  

Na Wczesnym Wspomaganiu staram się prowadzić zajęcia w formie zabawy.
W swojej pracy skupiam się na funkcjach prymarnych, których usprawnianie
przekłada się z czasem na kształtowanie się prawidłowej mowy.

Terapia miofunkcjonalna (z greckiego myo – mięsień, z łacińskiego functio – czynność) skupia się
na usprawnianiu funkcji prymarnych, takich jak: oddychanie, gryzienie, żucie, czy też połykanie,
które stanowią fundament dla prawidłowego rozwoju mowy

Terapia logopedyczna to proces celowych, zamierzonych oddziaływań ukierunkowanych na zniwelowanie zakłóceń w komunikacji (od prostych wad wymowy do niemożności mówienia włącznie).
Oddziaływania te mają na celu: usuwanie zaburzeń mowy, przywracanie mowy w przypadku jej utraty,
nauczanie mowy, która się nie wykształciła, wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy, wypracowanie
odpowiedniego poziomu sprawności językowej.

Logopeda:

• przeprowadza diagnozę logopedyczną mającą na celu ocenę mowy;
• wykonuje masaże wewnętrzne i zewnętrzne w obrębie orofacjalnym w celu usprawnienia aparatu artykulacyjnego;
• kształtuje rozwój słuch fizycznego oraz fonemowego;
• rozwija system komunikacyjny dziecka – werbalny, niewerbalny;
• wprowadza komunikację wspomagającą i alternatywną.

Zajęcia logopedyczne przybierają różną formę. W zależności od możliwości i potrzeb dziecka mogą skupiać się na usprawnianiu mięśni aparatu artykulacyjnego lub też na rozbudowywaniu systemu komunikacyjnego. W pierwszym przypadku praca opiera się głównie na masażach logopedycznych. Wówczas logopeda stara się urozmaicać zajęcia przez różnego rodzaju piosenki, czy też pokazywanie podświetlanych zabawek.
Z kolei budowanie systemu komunikacyjnego zawsze wiąże się z pracą na konkretach. Rozwijanie mowy czynnej to na przykład wprowadzenie wyrazów dźwiękonaśladowczych, które odnoszą się do wszystkich zabawek/czynności. PRZYKŁAD: Bam! – rzucamy piłką, La! – idziemy po lalę, Mu!– bawimy się krową itd. Budowanie systemu komunikacyjnego to również kształtowanie mowy biernej przez stałe nazywanie
zachowań niewerbalnych dziecka. PRZYKŁAD: Ty trzymasz piłkę./ Brawo! Widzę, że się cieszysz./Ty stoisz
W trakcie zajęć korzystamy z takich sprzętów jak: tunel świetlny,
BigSwitch do komunikacji czy  telewizor świetlny.

Program Językowy Makaton®

Czym jest komunikacja?

Do składników aktu komunikacji językowej (warunków współtworzących zdarzenie komunikacyjne) zaliczamy: nadawcę, odbiorcę, kontakt, kod, komunikat i kontekst.

NADAWCA	KONTAKT	ODBIORCA
	KOD
	KOMUNIKAT
	KONTEKST

Co się dzieje, kiedy nie potrafimy korzystać z KODU?

Z uwagi na zakłócenia rozwoju, może zdarzyć się tak, że proces porozumiewania się ulegnie dezorganizacji. Co za tym idzie, dziecko nie będzie w stanie opanować mowy werbalnej (KOD). Jednak czy to oznacza, że takie dziecko nie będzie miało nic do powiedzenia (KOMUNIKAT)? Czy to oznacza, że nie będzie chciało wejść z kimś bliskim w interakcję (KONTAKT)?  Oczywiście, że nie.

I tak na przykład dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie język (KOD) będzie przybierał formę płaczu, krzyku czy też autoagresji.  To dzięki takim formom ekspresji dziecko (NADAWCA)  będzie chciało zwrócić na siebie uwagę otoczenia (ODBIORCA).

Jak można pomóc?

Jedną z propozycji pomocy (pośród metod AAC – wspomagające i alternatywne sposoby porozumiewania się) jest Program Językowy Makaton® – system gestów i symboli graficznych. Makaton wykorzystuje to, co dziecko już zna – proste gesty i rysunki graficzne. Gesty są formami wspomagającymi słowne porozumiewanie się (są stosowane symultanicznie z mową), służą jako dodatkowy środek, który wzmacnia przekazywany dziecku lub przez dziecko komunikat. Gestom zawsze towarzyszy poprawna, gramatyczna mowa! W Makatonie oprócz znaków manualnych wykorzystywane są również symbole graficzne, z których korzystają osoby, które nie są w stanie wykonać gestu, wskazują wówczas na symbol i w ten sposób sygnalizują swoje potrzeby i zainteresowania.

Dla kogo jest Makaton?
– Dla dorosłych i dzieci, u których zdiagnozowano różnorodne trudności w zakresie porozumiewania się.
– Dla osób, u których występuje niepełnosprawność intelektualna (np. zespoły genetyczne, MPD, autyzm)
– Dla dzieci, u których występuje opóźniony rozwój mowy.